éclat

éclat
éclat [eeklaa]
〈m.〉
1 prachtschittering, glans
2 scherfsplinter, spaan
3 hels lawaaigeschreeuw, geschater
4 opzienschandaal
voorbeelden:
1    elle était dans tout l'éclat de sa beauté ze zag er stralend mooi uit
      sans éclat onopvallend
2    voler en éclats in stukken vliegen
      briser en éclats aan diggelen smijten
3    de grands éclats de joie uitbundige vreugdekreten
      partir d'un grand éclat de rire in luid geschater uitbarsten
      éclats de voix luide, opgewonden stemmen
      rire aux éclats schaterlachen
4    faire un éclat herrie schoppen
      sans éclat zonder veel ophef
  → coup
m
1) pracht, glans
2) splinter, spaan
3) hels lawaai
4) schandaal

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Regardez d'autres dictionnaires:

  • éclat — éclat …   Dictionnaire des rimes

  • éclat — [ ekla ] n. m. • esclat v. 1165; de éclater I ♦ 1 ♦ Fragment d un corps qui éclate, qu on brise. ⇒ brisure, morceau, et aussi éclisse, écornure, esquille, recoupe. Éclat de verre. Éclats de silex. « Une étroite vallée encombrée d éclats de roches …   Encyclopédie Universelle

  • éclat — ÉCLAT. s. m. La pièce, la partie d un morceau de bois qui est brisé, rompu en long. On a fendu cette bûche par éclats. Les lances des deux Chevaliers volèrent en éclats. Il fut blessé d un éclat de lance. f♛/b] Il se dit aussi Des pierres, de la… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • Eclat — Éclat Pour les articles homonymes, voir Éclat (homonymie). Le pouvoir réflecteur d’une substance est le rapport entre la quantité de lumière réfléchie et la quantité de lumière reçue. On appelle éclat la perception visuelle de la manière dont un… …   Wikipédia en Français

  • eclat — éclat s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  ECLÁT s.n. Strălucire, izbucnire a luminii emise de un far sau de o geamandură luminoasă. (din fr. éclat) Trimis de tavi, 20.04.2005. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • Eclat — E*clat , n. [F. [ e]clat a fragment, splinter, explosion, brilliancy, splendor, fr. [ e]clater to splinter, burst, explode, shine brilliantly, prob. of German origin; cf. OHG. sleizan to slit, split, fr. sl[=i]zan, G. schleissen; akin to E.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • eclat — 1670s, showy brilliance, from Fr. éclat splinter, fragment (12c.), also flash of brilliance, from eclater burst out, splinter, from O.Fr. esclater smash, shatter into pieces, of uncertain origin, perhaps from a W.Gmc. word related to SLIT (Cf.… …   Etymology dictionary

  • Eclat — (fr., spr. Ecklah), 1) Glanz, Schein; 2) ein Aufsehen erregender Schritt; daher Eclatant, glänzend, auffallend, deutlich; Eclatiren, ausbrechen, ruchbar werden …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Éclat — (franz.), s. Eklat …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Eclat — (frz. Ekla), Glanz, Aufsehen: eclatant, glänzend, Aufsehen erregend; eclatiren, ruchbar, bekannt werden; Eclatante, Rakete mit Brillantfeuer …   Herders Conversations-Lexikon

  • eclat — I index notoriety II index prestige Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”